கவிதை – மாணிக்

ஆளுயர பெட்டிகள்

அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்த

கோடோன் ஒன்றின்

தரையெங்கும் சிதறிக் கிடக்கின்றன

பிய்ந்துபோன கதவுகளும்

ஈரம்படிந்து பிசுபிசுத்துக் கொண்டிருக்கும்

மரத்துண்டுகளும்

மிகக் கவனமாக

அடிவைத்து முன்னேறுகிறேன்

ஒவ்வொரு பெட்டியையும்

தரம் பார்த்தபடி

மிக நெருக்கமாகக் கிடந்த

பெட்டிகளின் இடையில்

மாட்டிக் கொள்ளக்கூடாது என்று

பதைபதைக்கையில்

செருப்பின் தடிதாண்டி

பாதம் துளைக்கிறது

துருவேறிய கூர் ஆணி.